เล่งฮู้ชง เดชคัมภีร์เทวดา Laughing in the Wind V2D FROM MASTER 4 แผ่นจบ พากย์ไทย

จากวรรณกรรมกำลังภายในอัน โด่งดังของกิมย้งสู่แผ่นฟิล์ม งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ลูกสาว งัก ปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) เจ้าสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) หลงรัก ลิ้มเพ้งจือ( หลินผิงจือ) จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) แห่งสำนักซงซัว (ซงซัน) ต้องการประมุขห้าขุนเขากระบี่ ดังนั้นจึงสังหาร เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) แห่งสำนักฮ้วงซัว (เฮิงซัน) และ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ผู้คุมกฎพรรคมารจนถึงแก่ความตาย ก่อนที่เล้าเจี่ยฮวงและเค็กเอี๊ยจะสิ้นใจลงนั้นได้มอบบทเพลงเย้ยยุทธภพให้ เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) แห่งสำนักฮั่วซัว เล่งฮู้ชงถูกงักเล้งซังศิษย์น้องซึ่งตนหลงรักมาโดยตลอดห่างเหิน ขณะที่เล่งฮู้ชงระหกระเหินนั่นเอง เล่งฮู้ชงได้รู้จักกับ ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ลูกสาวประมุขพรรคมาร ยิ่มหย่งย้งบุกเสี้ยวลิ้ม (เส้าหลิน) ขโมยคัมภีร์ย้ายเส้นเอ็นออกมาเพื่อช่วยชีวิตเล่งฮู้ชง เฮี่ยงหมุ่งเทียง (เซี่ยงเวิ่นเทียน) สอบถามเล่งฮู้ชงถึง ยิ่มอั๊วฮั้ง (เยิ่นหว่อสิง) อดีตประมุขพรรคมารที่ถูกขัง ขณะที่เล่งฮู้ชงอยู่ในห้องขังได้ฝึกวิชามหาเวทย์ดูดดาวจนสำเร็จวิชาในที่สุด หลังจากที่เล่งฮู้ชงเป็นอิสระแล้วก็ให้ความช่วยเหลือสำนักเห่งซัว (เหิงซัน) จนในที่สุดก็ได้ดำรงตำแหน่งเจ้าสำนักเห่งซัว ตังฮวงปุ๊กไป่ (ตงฟางปู้ไป้) ทำลายความเป็นชายเพื่อฝึกสุดยอดวิชาในคัมภีร์ทานตะวัน เล่งฮู้ชงช่วยยิ่มอั๊วฮั้ง และ ยิ่มหย่งย้งกำจัดตังฮวงปุ๊กไป่ ยิ่มอั๊วฮั้งคิดกวาดล้างห้าขุนเขากระบี่บู๊ตึ๊ง (อู่ตั้ง) และเสี้ยวลิ้ม (เส้าหลิน) เพื่อครอบครองยุทธภพ เล่งฮู้ชงไม่สามารถตัดใจจากงักเล้งซัง ยิ่มหย่งย้งยากที่จะเลือกระหว่างพ่อกับชายคนรัก พรรคมารและสำนักฝ่ายธรรมยุติความบาดหมางด้วยการตายของยิ่มอั๊วฮั้ง ,  งักปุ๊กคุ้ง และ ลิ้มเพ้งจือ ในที่สุดเล่งฮู้ชงก็รู้ว่ายิ่มหย่งย้งรักตนมาก ทั้งสองร่วมบรรเลงบทเพลงเย้ยยุทธจักด้วยกันอย่างมีความสุข

ยุทธภพก็คือยุทธภพ มิมีวันใดที่ยุทธภพสงบสุข เพราะยุทธภพมีแต่การเข่นฆ่าและการนองเลือด มีขาวมีดำ มีธรรมะ มีอธรรม มีความจอมปลอมและความเที่ยงแท้ สิ่งเหล่านี้ยากนักจะสิ้นสุดในยุทธภพ เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) แห่งสำนักฮ้วงซัว (เอิงซัน) ได้จัดงานล้างมือในอ่างทองคำถอนตัวจากยุทธภพขึ้นมา แม้ว่าเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ล้างมือในอ่างทองคำถอนตัวจากยุทธภพแล้ว แต่ใช่ปัญหาจะหมดไป เนื่องจากเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เป็นสหายกับ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ผู้คุมกฎพรรคสุริยันจันทรา ทั้งสองใช้ขลุ่ยและพิณร่วมบรรเลงบทเพลงเย้ยยุทธภพด้วยกัน นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์นี้กลับนำมาซึ่งความบาดหมางของฝ่ายธรรมและอธรรม การนองเลือดในยุทธภพความจริงแล้วมีสาเหตุที่แท้จริงมาจากที่ใด ทุกคนต่างอยู่ในวังวนแห่งการเข่นฆ่า เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) แห่งสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) ได้รับคำสั่งให้ปลอมตัวเป็นเสี่ยวเอ้อแฝงตัวอยู่ในโรงเตี๊ยมเพื่อสืบข่าว คราวในยุทธภพ ต่อมาเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้พบกับเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ผู้คุมกฎพรรคมาร เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) และ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ถูกชะตากัน การที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้รู้จักกับคนพรรคมารนี้เองกลับเป็นภัยต่อเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ในเวลาต่อมา ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) คุณชายน้อยแห่งสำนักคุ้มภัยฮกอ๋วย (ฝูเวย) ออกไปล่าสัตว์หลังจากที่ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ล่าสัตว์แล้วก็ไปพักผ่อนในโรงเตี๊ยมที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) แฝงตัวอยู่ ต่อมาลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ก็มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับชายหนุ่มแซ่อื้อ (หยี) ขึ้นมา เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) แอบให้ความช่วยเหลือลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) พลั้งมือฆ่าชายหนุ่มแซ่อื้อ (หยี) ถึงแก่ความตาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดูเหมือนเป็นความบังเอิญ แต่ความจริงแล้วทุกอย่างถูกตระเตรียมการไว้ก่อนหน้านี้แล้ว เมื่อลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) กลับถึงบ้านก็ต้องตกใจมากเมื่อพบว่าทุกคนในครอบครัวถูกฆ่าตายอย่างปริศนาที่ แท้ชายหนุ่มแซ่อื้อ (หยี) นี้เป็นคุณชายน้อยแห่งสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) อื่อชางไห้ (หยีชางไห่) เจ้าสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) นำพาศิษย์กวาดล้างสำนักคุ้มภัยฮกอ๋วย (ฝูเวย) เป็นการล้างแค้น ด้วยเหตุนี้องจึงทำให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) บ้านแตกสาแหรกขาด การล้างแค้นของสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) นั้นกลับไม่ใช่เป้าหมายสำคัญ เป้าหมายสำคัญกลับอยู่ที่คัมภีร์เพลงกระบี่ปราบมารของสกุลลิ้ม (หลิน) ต่างหาก ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) จนตรอก เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ช่วยเหลือลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เอาไว้ แต่แล้วก็ต้องตกอยู่ในวงล้อมของศิษย์สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) อื่อ ชางไห้ (หยีชางไห่) และศิษย์สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) จู่โจมอย่างหนัก ทำให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ต้องล่าถอยขณะที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) กำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นเอง เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ซึ่งมีพิณโบราณผูกติดอยู่ด้านหลังนั้นก็ทะยานเข้ามาช่วยชีวิตเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) เอาไว้ ในเวลาเดียวกัน ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ได้รับคำสั่งจากตังฮวงปุ๊กไป่ (ตงฟางปู้ไป้) แห่งพรรคสุริยันจันทราให้กำจัดเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ช่วยชีวิตเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ไว้โดยไม่คำนึงว่าเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) เป็นคนพรรคมาร ขณะที่เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) กำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นเองเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ไหว้วานเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ให้นำพิณของตนไปมอบให้เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ธิดาเทพแห่งพรรคสุริยันจันทราสัมผัสได้ถึงมิตรภาพของเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) และเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ฝ่าฝืนกฏพรรคปล่อยเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ไป หล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) หนึ่งใน สี่ผู้พิทักษ์แห่งสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) ควบคุมตัว ลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) และฮูหยินไปที่สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) แต่เนื่องจากปล่อยให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) หลบหนีไปได้ ด้วยกลัวว่าเป็นความผิดจึงทำให้หล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) คิดที่จะฆ่าตัวตาย โชคดีที่มีคนขัดขวางหล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) เอาไว้ ด้วยความที่เกรงว่าจะเป็นเป้าสายตาชาวยุทธ สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) จึงเบี่ยงเบนเป้าหมาย โดยหารู้ไม่ว่างักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) จับตาดูความเคลื่อนไหวของสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) อยู่ตลอดเวลา จอมโจรบุปผา ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) เกี้ยวพาราสี อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) แม่ชีน้อยแห่งสำนักเห่งซัว (เหิงซัน) เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ผ่านมาพบเห็นเข้าจึงเข้าช่วยเหลืออี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) และเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ต่อสู้กันอย่างดุเดือดนึกไม่ถึงว่าศึกครั้งนี้กลับนำมาซึ่งสายสัมพันธ์อัน ไม่มีที่สิ้นสุด ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ซึ่งหลบหนีไปได้นั้นซ่อนตัวอยู่ที่เมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ศิษย์สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) ก็เดินทางต่อไปโดยมี งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) สะกดรอยตาม อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ได้หลบหนีฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ไปที่เมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ไม่ยอมปล่อยอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ไปในที่สุดฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ก็จับตัวอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ได้โดยพาอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) เข้าไปในหอคณิกา ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ตามฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) มาที่หอคณิกา ส่วนเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ดักรออยู่ที่หอคณิกาอยู่แล้ว ทันใดนั้นเองหล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) และ อีหยิ่งฮ้าว (หยีเหยินหาว) ก็มาถึงนอกจาก นี้ยังมีนักพรต เทียนซง (เทียนซง) รวมอยู่ ทำให้หอคณิกาเต็มไปด้วยภัยรอบด้าน เพื่อช่วยอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ไว้ทำให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ใช้ไหวพริบช่วยอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) และเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) หลบหนีไปได้ ขณะที่อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) กำลังทำแผลให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) นั่นเองหล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) แห่งสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) ก็ชักกระบี่ขึ้นมาหมายปลิดชีวิตเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) งัก เล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ในชุดหญิงงามปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับศิษย์ฮั่วซัว (หัวซัน)

ที่อารามเมฆขาว เตี่ยเอ็กซือไท่ (ติ้งอี้ซือไท่) เจ้าสำ นักเห่งซัว (เหิงซัน) หลงเชื่อคำลวงของนักพรตเทียนซง (เทียนซง) ทำให้นางปักใจเชื่อว่าเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) จับตัวอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ไป ด้วยความโกรธทำให้เตี่ยเอ็กซือไท่ (ติ้งอี้ซือไท่) ต้องการคิดบัญชีกับเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ยุทธภพมีแต่ความวุ่นวายเตี่ยเอ็กซือไท่ (ติ้งอี้ซือไท่) จับตัวงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) เป็นตัวประกันโดยต้องการให้งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) เจ้าสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) มอบเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ออกมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ในสายตาลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ทั้งสิ้น เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ทนต่อความบาดเจ็บรับมือกับสี่ผู้พิทักษ์แห่งสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) หล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) จบชีวิตลงด้วยน้ำมือเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) จากนั้นเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ก็กระอักโลหิตออกมาหมดสติไปด้วยความอ่อนแรง อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) เป็นห่วงเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ด้วยเกรงว่าเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) จะถึงแก่ชีวิต ต่อมาอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย หลังจากที่อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ตื่นขึ้นมาแล้วก็พบว่าเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) หายไปที่แท้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ถูกเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) และเค็ก ฮุยอิง (ฉี่เฟยเยียน) พาตัวไป ธิดาเทพยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ช่วยชีวิตเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) เอาไว้ สำนักเห่งซัว (เหิงซัน) เต็มไปด้วยชาวยุทธจำนวนมากลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ปลอมตัวเป็นชายหลังค่อมปะปนอยู่ในหมู่ชาวยุทธทันใดนั้น หมกไต๋ซิงแซ (ม่อต้าเซียนเซิง) เจ้าสำนัก ฮ้วงซัว (เฮิงซัน) ก็ปรากฏตัวออกมา ในงานล้างมือในอ่างทองคำถอนตัวจากยุทธภพของเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ออกมาต้อนรับบรรดาชาวยุทธอย่างเป็นกันเอง ทันใดนั้นเองก็มีคนหามศพจำนวนหนึ่งเข้ามา นักพรตเทียงมุ้ง (เทียนเหมิน) ,  เตี่ยเอ็กซือไท่(ติ้งอี้ซือไท่) และ อื่อชางไห้ (หยีชางไห่) ทวงคนจากงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ฉายากระบี่สุภาพบุรุษกลับนิ่งสงบโดยหาได้หวั่นเกรงคนเหล่านี้ไม่ เตี่ยเอ็กซือไท่ (ติ้งอี้ซือไท่) รู้ดีว่างักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) เป็นคนจริงที่น่าเลื่อมใสดังนั้นจึงไม่ได้ติดใจเอาความงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) อีกต่อไป แต่อื่อชางไห้ (หยีชางไห่) กลับเคียดแค้นโดยประณามงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ว่าความจริงแล้วงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ก็ต้องการได้คัมภีร์เพลงกระบี่ปราบมารมาครอบครองก่อนที่เหตุการณ์จะเลวร้าย ไปกว่านี้ทันใดนั้นเองอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ก็เข้ามาอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) เล่าความจริงให้ทุกคนฟังล้างมลทินให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ในเมืองฮ้วงเอี๊ยง (เหิงหยาง) เด็กคนหนึ่งร้องเพลงโดยมีเนื้อหาว่าล้างมือในอ่างทองคำ เนื้อเข้าปากเสือ เลือดนองแผ่นดิน จอมมารหลบหนีไปได้ ในวันทำพิธีล้างมือในอ่างทองคำของเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) หมกไต๋ซิงแซ (ม่อต้าเซียนเซิง) ศิษย์น้องของเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เข้ามาแย้งโดยกล่าวว่าธรรมและอธรรมไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ซึ่งสะพายพิณอยู่ด้านหลังเมื่อเห็นเช่นนั้นจึงรีบร้อนจากไป เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้พบกับอื่อชางไห้ (หยีชางไห่) อีกครั้งศัตรูประจันหน้ากันอื่อชางไห้ (หยีชางไห่) ลงมืออย่างเหี้ยมโหดหมายเอาชีวิตเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ทำให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้รับบาดเจ็บสาหัส กระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เห็นเช่นนั้นจึงยื่นมือเข้าช่วยเหลือลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) บักเกาฮง (มู่เกาฟง) จอม ยุทธหลังค่อมต้องการได้คัมภีร์เพลงกระบี่ปราบมารมาครองดังนั้นจึงช่วยชีวิต ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เอาไว้ หลังจากที่บักเกาฮง (มู่เกาฟง) ช่วยชีวิตลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) แล้วก็บังคับให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) มอบเพลงกระบี่ปราบมารออกมา งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ฉายากระบี่สุภาพบุรุษมาถึงช่วยชีวิตลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เอาไว้ บักเกาฮง (มู่เกาฟง) เห็นเช่นนั้นจึงหลบหนีไปลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เลื่อมใสในความองอาจของงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ดังนั้นจึงฝากตัวเป็นศิษย์สำนักฮั่วซัว (หัวซัน) เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ตระเตรียมตัวทำพิธีล้างมือในอ่างทองคำถอนตัวจากยุทธภพ บรรดาชาวยุทธต่างพากันมาอวยพรเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) มีเพียงสำนักซงซัว (ซงซัน) เท่านั้นที่ยังไม่มาร่วมงาน ทำให้เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เกิดความไม่สบายใจขึ้นมา ทันใดนั้นเองศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) ถือคำสั่งจ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) ประมุขห้าขุนเขากระบี่เข้าล้อมบ้านเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ไว้ ฮุยปิง (เฟ่ยปิน) คัดค้านการถอนตัวจากยุทธภพของเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) โดยกล่าวหาว่าเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) สมคบกับเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) แห่งพรรคมาร เมื่อไม่ลงรอยกันก็เกิดการเข่นฆ่ากันขึ้นมา เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เกิดความเบื่อหน่ายและเอือมระอาดังนั้นจึงตัดสินใจฆ่าตัวตายทันใดนั้นเอง เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ซึ่งได้รับการไหว้วานจากเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ก็เข้าขัดขวางเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นพิณของเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ศิษย์จำนวนหนึ่งของสำนักซงซัว (ซงซัน)พากันจู่โจมเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) และเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) เล้าเจี่ยฮวง(หลิวเจิ้งฟง) และเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ร่วมมือกันรับมือศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) ทันใดนั้นเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ผู้คุมกฎซ้ายพรรคมารก็บุกเข้ามาในงานล้างมือในอ่างทองคำถอนตัวจากยุทธภพของ เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) และ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ร่วมแรงร่วมใจกันรับมือศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) จนได้รับบาดเจ็บสาหัสด้วยกันทั้งคู่ เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) และเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) พากันหลบหนีศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) โดยการนำของฮุยปิง (เฟ่ยปิน) พากันตามล่าคนทั้งสอง เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) พลอยติดร่างแหไปด้วยโดยตกอยู่ในเงื้อมมือศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) พากันช่วยเหลือเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) แต่กลับถูกศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) ขัดขวาง ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ธิดาเทพแห่งพรรคสุริยันจันทราช่วยอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) เอาไว้ เตี่ยเอ็กซือไท่ (ติ้งอี้ซือไท่) เปิดโปงแผนการของจ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) ที่มักใหญ่ใฝ่สูงที่ต้องการรวมห้าขุนเขากระบี่เป็นหนึ่งเดียวกัน จากความช่วยเหลือของยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ทำให้เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) และเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) รอดพ้นจากการตามล่าของศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) ทั้งเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง)และเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ต่างไม่นำพาซึ่งความเป็นความตาย ทั้งสองเป็นสหายที่รู้ใจกัน ก่อนที่ทั้งสองจะสิ้นใจลงทั้งสองได้ร่วมกันบรรเลงบทเพลงเย้ยยุทธภพ

เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง)  , อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ,  ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) และพวกซึ่งตามมาภายหลังต่างพากันเคลิบเคลิ้มกับบทเพลงเย้ยยุทธภพที่ทั้งสอง ร่วมกันบรรเลงและแล้วฮุยปิง (เฟ่ยปิน) แห่งสำนักซงซัว (ซงซัน) ก็ตามมาถึงฮุยปิง (เฟ่ยปิน) สังหารเค็กฮุยอิง (ฉี่เฟยเยียน) อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) เป็นห่วงเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ,  เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) และเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ว่าจะเสียทีให้ฮุยปิง (เฟ่ยปิน) ทันใดนั้นหมกไต๋ซิงแซ (ม่อต้าเซียนเซิง) เจ้าสำนักเห่งซัว (เหิงซัน) ก็ปรากฏตัวขึ้น กำจัดฮุยปิง (เฟ่ยปิน) ช่วยชีวิตทุกคนเอาไว้ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) และเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) นำบทเพลงเย้ยยุทธภพให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ทั้งสองหวังว่าเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) จะช่วยเผยแพร่บทเพลงเย้ยยุทธภพให้อนุชนรุ่นหลัง ากนั้นเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) และเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ก็สิ้นใจอย่างสงบ ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) เศร้าโศกเสียใจกับการตายของเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) นางจึงฆ่าศิษย์ซงซัว (ซงซัน) อย่างเหี้ยมโหดจากนั้นยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ก็เปิดผ้าคลุมหน้าออกให้เห็นใบหน้างดงามที่เต็มไปด้วยอาดูร ศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) ถือธงคำสั่งห้าขุนเขากระบี่ อีกด้านหนึ่งคือการตามล่าเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) อีกด้านหนึ่งนั้นก็คือการค้นหาคัมภีร์เพลงกระบี่ปราบมาร ณ ป่าแห่งหนึ่งงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) กำลังสอบถามเบาะแสหลิวเจิ้นหนันและฮูหยินจากอื่อชางไห้ (หยีชางไห่) เมื่อได้ยินเสียงเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ดังแว่วมา ทั้งสองก็พากันจากไป ที่วัดแห่งหนึ่งบักเกาฮง (มู่เกาฟง) สอบถามลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) และฮูหยินถึงที่ซ่อนคัมภีร์เพลงกระบี่ปราบมาร แม้ว่าลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) ต้องตายก็ไม่ยอมปริปากพูดขณะที่บักเกาฮง (มู่เกาฟง) กำลังจะลงมือสังหารลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) นั่นเองเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ก็ใช้อุบายขับไล่บักเกาฮง (มู่เกาฟง) ไป ลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) รู้ว่าตนไม่รอดแน่นอนดังนั้นจึงฝากคำพูดถึงลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) โดยให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ไปหาสิ่งของของบรรพชนสกุลลิ้ม (หลิน) ที่ฮกจิว (ฝูโจว) เมื่อลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) กล่าวจบก็สิ้นใจ ลิ้มฮูหยิน เห็นเช่นนั้นจึงฆ่าตัวตายตาม ลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) ไป หลังจากที่ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ทำศพให้พ่อแม่แล้วก็กลายเป็นคนไร้ญาติขาดมิตรลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ)ร่ำไห้ด้วยความเศร้าโศกเสียใจ เตี่ยเอ็กซือไท่ (ติ้งอี้ซือไท่) ปลอบใจลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ให้คลายความโศกเศร้า หลังจากที่งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) คิดใคร่ครวญแล้วก็ตัดสินใจรับลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เป็นศิษย์สำนักฮั่วซัว (หัวซัน) ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ต้องการล้างแค้นให้เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) และหลานสาวดังนั้นจึงมีคำสั่งให้ศิษย์พรรคสุริยันจันทราฆ่าศิษย์สำนักซงซัว (ซงซัน) ทันทีที่พบเห็นในเวลาเดียวกัน หลังจากที่ตังฮวงปุ๊ กไป่ (ตงฟางปู้ไป้) ประมุขพรรคสุริยันจันทรารู้ข่าวการตายของเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) แล้วก็มีคำสั่งให้ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) เดินทางกลับผาไม้ดำที่ตั้งพรรคสุริยันจันทราทันทีขณะที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) กำลังจะบอกลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ถึงคำสั่งเสียของลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) นั่นเอง นึกไม่ถึงว่ากลับถูกงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน)ห้ามไว้งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ลงโทษเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง)ให้ไปสำนึกตนที่ผาสำนึกในความผิดที่เข้าไปพัวพันกับคนพรรคมาร งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ,  ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) และศิษย์น้อง เหล็กไต่อู๋ (ลู่ต้าโหย่ว) พากันลงเรือไป เที่ยวด้วยกัน แต่แล้วทั้งสามก็ถูกคนจำนวนหนึ่งใช้แผนเบี่ยงเบนความสนใจทำให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ต้องอยู่ตามลำพังงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ปรากฏตัวขึ้นมาและช่วยลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เอาไว้ งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) สั่งให้งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) และเหล็กไต่อู๋ (ลู่ต้าโหย่ว) พาลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ลงเรือไปทันที คนจากพรรคมารปลอมตัวเข้าทำร้าย งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยตลอด สำนักซงซัว (ซงซัน) และสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) ต่างต้องการตัวลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ทั้งนั้น เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ใช้แผนเมืองร้างตบตาสองสำนัก แต่ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) คิดแต่จะล้างแค้นจึงถูกอื่อชางไห้ (หยีชางไห่) จับตัวไป ต่อมาก็เกิดการปะทะกันขึ้นมาขณะที่เหตุการณ์กำลังวิกฤตนั่นเอง ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ยื่นมือให้ความช่วยเหลือช่วยลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เอาไว้ จากนั้นก็ส่งลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) กลับสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) เรื่องนี้สร้างความฉงนท์ให้งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ยิ่งนัก จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) นั่งสงบนิ่งใช้ความคิดดูเหมือนว่าจ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) คิดแผนการบางอย่างขึ้นมาได้ นึกไม่ถึงว่ากลับทำให้ศิษย์ในสำนักล้มตายเป็นจำนวนมากคลื่นลูกเก่ายังไม่ทัน สงบ คลื่นลูกใหม่ก็เกิดขึ้น จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) ปักใจเชื่อว่าฮุยปิง (เฟ่ยปิน) ถูกงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ฆ่าตาย ดังนั้นจึงคิดใช้เรื่องนี้บีบบังคับให้งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) สนับสนุนการรวมห้าขุนเขากระบี่เป็นหนึ่งเดียวกัน ด้านหนึ่งนั้นจ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) ก็สั่งให้ศิษย์เดินทางไปที่เขาไท่ซัว (ไท่ซัน) โดยยุยงให้ เง็กกีจื้อ (อี้จีจื่อ) ช่วง ชิงตำแหน่งเจ้าสำนักไท่ซัว (ไท่ซัน) อีกด้านหนึ่งนั้นก็ส่ง เหล็กแปะ (ลู่ป๋อ) ไปหาศิษย์สำนักฮั่วซัว (หัวซัน) สายกระบี่เข้าช่วงชิงตำแหน่งเจ้าสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) จากงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ซึ่งเป็นสายลมปราณ บนเขาฮั่วซัว (หัวซัน) เหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) ฮูหยินของงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) กำลังนำศิษย์ในสำนักฝึกเพลงกระบี่ งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ตำหนิเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ที่ฝ่าฝืนกฏสำนักโดยเข้าไปพัวพันกับคนพรรคมารไม่แยกแยะดีชั่ว ดื้อรั้นไม่รู้จักปรับปรุงตัวให้ดี ดังนั้นจึงลงโทษให้ไปสำนึกตัวที่ผาสำนึกเป็นเวลาหนึ่งปี เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ยากนักที่จะแก้ตัว จึงต้องปฏิบัติตามคำสั่งงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ผู้เป็นอาจารย์เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) เติบโตมาด้วยกัน ทำให้จิตใจของทั้งสองปฏิพัทธ์ต่อกัน งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) มักจะไปเยี่ยมเยียนเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ที่ผาสำนึกอยู่เสมอ งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) นำกระบี่หยกคู่ที่พ่อแม่เตรียมไว้เป็นของขวัญแต่งงานของนางไปอวดเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ทั้งสองร่วมกันคิดค้นเพลงกระบี่โดยตั้งชื่อว่าเพลงกระบี่ชงเล้ง (ชงหลิง) ในเวลานี้สำนักฮั่วซัว (หัวซัน)เต็มไปด้วยภัยรอบด้าน ด้วยเหตุนี้ เหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) จึงขอร้องงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ให้ถ่ายทอดพลังรัศมีม่วงซึ่งเป็นสุดยอดวิชาของสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) ให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ได้ยินเช่นนั้นกลับบ่ายเบี่ยงไม่ยอมรับปาก สำนักซงซัว (ซงซัน) เชื้อเชิญ เง็กกีจื้อ (อี้จีจื่อ) มาปรึกษาหารือเรื่องการช่วงชิงตำแหน่งเจ้าสำนัก ในที่สุดสำนักซงซัว (ซงซัน) ก็สืบพบความจริงว่าฮุยปิง (เฟ่ยปิน) ถูกหมกไต๋ซิงแซ (ม่อต้าเซียนเซิง) ฆ่าตาย จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) ใช้เรื่องนี้ต่อรองกับหมกไต๋ซิงแซ (ม่อต้าเซียนเซิง) จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) เร่งเหล็กแปะ (ลู่ป๋อ) ให้ตามหาศิษย์สำนักฮั่วซัว (หัวซัน) สายกระบี่ให้พบโดยเร็วที่สุด งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ไหวตัวทันเสียก่อน สภาพการณ์ของห้าขุนเขากระบี่ดูเหมือนว่าจะเลวร้ายลงทุกที งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) กลัดกลุ้มใจด้วยเรื่องนี้เป็นอันมาก ดังนั้นจึงออกคำสั่งห้ามไม่ให้งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ไปหาเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ที่ผาสำนึกอีกต่อไป เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ไม่เห็นงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) มาหาตนทำให้ไม่เป็นอันกินอันนอน งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) สั่งเหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) ให้ถ่ายทอดเพลงกระบี่หยกสามสิบเก้ากระบวนท่าให้งักเล้งซัง(เยี่ยหลิงซาน)

จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) มองดูศิษย์ในสำนักฝึกกระบี่ด้วยความพึงพอใจ ทันใดนั้นก็มีศิษย์เข้ามารายงานความเป็นไปของสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) ให้จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) รู้ เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) อยู่บนผาสำนึกด้วยความเบื่อหน่าย ทางด้านงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) นั้นก็สำเร็จเพลงกระบี่หยกสาวสิบเก้ากระบวนท่าแล้ว งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) สั่งให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ใช้เพลงกระบี่ปราบมารประลองกับงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) เหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) ซึ่งเปี่ยมด้วยความเมตตาได้ถักเสื้อหนาวให้งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ถือไปให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ที่ผาสำนึก งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) อยู่เป็นเพื่อนเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) บนผาสำนึกตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ก็มารับงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ทั้งสองพากันลงจากผาสำนึกด้วยท่าทางที่สนิทสนมกัน สร้างความหดหู่ให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ยิ่งนัก ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ศึกษาวรยุทธที่สำนักฮั่วซัว (หัวซัน) เป็นเวลาพอสมควร แต่วรยุทธของลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ก็ไม่ได้รุดหน้าสักเท่าใดนัก หลายต่อหลายครั้งที่พ่ายแพ้ให้งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) จนเป็นที่ขบขันของศิษย์ในสำนัก ตกดึกลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เข้าไปในถ้ำ จากนั้นก็วาดหน้าศัตรูไว้ที่ผนังถ้ำ ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ฝึกกระบี่ด้วยความเคียดแค้น ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ฝึกเพลงกระบี่จากงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ในแต่ละวันจะเคียงข้างงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ไม่ห่าง นานวันเข้าทำให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) รักกันขึ้นมา เรื่องนี้ทำให้เหล็กไต่อู๋( ลู่ต้าโหย่ว) เกิดความไม่พอใจขึ้น ครั้งหนึ่งเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) พลั้งมือทำกระบี่หล่นหน้าผาสร้างความไม่พอใจให้งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ยิ่งนัก นับแต่นั้นเป็นต้นมางักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ก็ไม่ขึ้นมาหาเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ที่ผาสำนึกอีกต่อไป สำนักเห่งซัว (เหิงซัน) อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) เฝ้าคิดถึงแต่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ไม่เสื่อมคลายหลวงจีนทุศีลซึ่งกำลังตามหาลูกสาวนั้นผ่านมาพบเห็นเข้า บนผาสำนึกในที่สุดเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ก็คิดได้ วันหนึ่งขณะที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) กำลังฝึกเพลงกระบี่อยู่นั่นเองเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ก็พบถ้ำลับแห่งหนึ่งบนผาสำนึกเข้าโดยบังเอิญภายในถ้ำเต็มไปด้วยโครงกระดูก และศาตราวุธจำนวนมากทำให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ถึงกับตะลึงงันเลยทีเดียว ที่แท้สถานที่นี้นั้นครั้งหนึ่งเป็นสถานที่ตัดสินแพ้ชนะระหว่างพรรคมารกับ ห้าขุนเขากระบี่ บนผนังถ้ำมีวิธีแก้เพลงกระบี่ของห้าขุนเขากระบี่สลักอยู่ อีกด้านหนึ่งนั้น ในที่สุดเหล็กแปะ (ลู่ป๋อ) ก็ตามหา เซ้งปุ๊กอิว (เฉิงปู้โยว) ศิษย์ฮั่วซัว (หัวซัน) สายกระบี่พบเรื่องนี้สร้างความปิติยินดีให้จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) เป็นอันมาก วันที่ตนจะได้เป็นประมุขห้าขุนเขากระบี่ใกล้เป็นความจริงทุกที เซ้ง ปุ๊กอิว (เฉิงปู้โยว) ,  ฮวงปุ๊กเพ้ง (ฟงปู้ผิง) และพวกศิษย์สำนักฮั่วซัว (หัวซัน) สายกระบี่พากันเดินทางไปสำนักซงซัว (ซงซัน) เพื่อปรึกษากับจ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) ถึงแผนการช่วงชิงตำแหน่งเจ้าสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) จากงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง)ซึ่ งอยู่ในถ้ำลับนั้นเห็นวรยุทธที่สลักอยู่ที่ผนังถ้ำมีกระบวนท่าที่แปลก ประหลาดมากมายหลังจากพินิจพิเคราะห์รวมทั้งลูบคลำดูแล้วรู้สึกมีชีวิตชีวา ขึ้นมา ทันใดนั้นงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) และเหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) ก็พากันมาที่ผาสำนึกเพื่อทดสอบวรยุทธของเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ว่ารุดหน้าเพียงพอที่จะถ่ายทอดพลังรัศมีม่วงให้หรือไม่ เหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) ทดสอบเพลงกระบี่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ใช้กระบวนท่าที่สลักบนผนังถ้ำรับมือเหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว สามารถทำลายเพลงกระบี่ของเหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) อย่างง่ายดาย สร้างความสงสัยให้เหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) และงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) เป็นอันมาก ทั้งสองต่างคิดว่าเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ไปเข้ากับศิษย์ฮั่วซัว (หัวซัน) สายกระบี่ เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ตกใจมากที่ล่วงเกินอาจารย์ ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) อยากพบหน้าเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) สักครั้ง ดังนั้นจึงก่อคดีขึ้นมากมายเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของงักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) และเหล่งตงเจ็ก (หนิงจงเจ๋อ) งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) ต้องการสืบความเคลื่อนไหวของจ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) จึงไม่อยู่ที่สำนักฮั่วซัว (หัวซัน) ทำให้ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) และลิ่งหูชงมีโอกาสได้พบหน้ากันอีกครั้ง ทั้งสองดื่มเหล้

Write a review

Your Name:


Your Review: Note: HTML is not translated!

Rating: Bad           Good

Enter the code in the box below: